Ֆլեյտայի նախնական ձևը սուլչն էր։ Աստիճանաբար սուլիչի վրա սկսեցին մատերի համար անցքեր կտրել, որոնց օգնությամբ սովորական սուլիիչը դարձավ սլուիչ ֆլեյտա։ Առաջին ֆլեյտայի պատմական մնացորդները գտնվել են Ք․ա․ 35-40 տարի առաջ և այդպես համարվում է ամենահին երաժշտական գործիքներից մեկը։
Երկայնական ֆլեյտան հայտնի էր դեռ Եգիպտոսում դեռ 5000 տարի առաջ և այն մնում է հիմնական փողայն գործիքը ողջ մերձավոր արևելքում։ Եվրոպայում շատ տարածված էր XV-XVII դդ․-ում։ Երկայնական ֆլեյտան ունենալով 5-6 անցքեր մատեր համար և հարմար է ակտիվ փչելու համար, ապահովում է ամբողջական երաժշտական ձայն, որի միջի ինտերվալները կարող են փոխվել, որոնք առաջացնում են տարբեր լադեր մատերի կոմբինացիաներից կախված, կլապանների փակումը կիսով չափ և օդի ուժգնության ուղղությամբ։Հիմա հազվադեպ օգտագործվում է հին երաժշտություն ներկայացնելու համար։
Թարգմանությունը՝ Լուիզա Եղիազարյանի
Բառուբան 